Wibrowanie betonu zasady i rodzaje wibratorów do betonu

Od wielu lat prawdziwym wyzwaniem dla budowlańców jest wykonywanie prac betoniarsko-zbrojarskich.

Pierwsze metody skutecznego ręcznego układania betonu w formach ze zbrojeniem zostały opracowane we Francji, dlatego  państwo to  uznajemy  za ojczyznę żelbetu.

Jak to wygląda w praktyce.

Najważniejsze jest aby równomiernie i ściśle rozłożyć masę w szalunku. Wibrowanie pozwoli na usunięcie powstałych podczas zarabiania i reakcji cementu  z wodą nadmiaru wody zarobowej,  gazów jak i bąbli powietrza. Struktura elementu betonowego będzie jednolita o gładkiej powierzchni i trwała.

Po właściwym zawibrowaniu masy, która dzięki temu  perfekcyjnie otula pręty zbrojenia – wypiera powietrze z każdych zakamarków szalunku . Beton uzyskuje wyższe wytrzymałości na ściskanie, jest na pewno bardziej wodoszczelny i bardziej odporny na korozje.

Dzięki wibrowaniu można prawidłowo połączyć kolejne warstwy masy najlepiej nie przekraczające wysokości do 50 cm, która jest układana również w wysokich szalunkach . Aby nie powstały tzw. zimne połączenia buławę należy tak wprowadzić  aby koniec zanurzył się w poprzedniej warstwie ok 10 cm .

Zastosowanie buław o różnych średnicach pozwala na ograniczenie czasu i kosztów. Dlatego ważne jest dobranie odpowiedniego sprzętu do wykonywanej pracy.

Wyróżniamy kilka grup narzędzi do wibrowania i ich zastosowanie;

1. Wibratory wgłębne

-mechaniczne z silnikiem elektrycznym lub spalinowym, które są stosowane przy pracach o niskim i średnim natężeniu

– wysokiej częstotliwości (HF) najbardziej wydajne – stosowane w przemyśle, drogownictwie oraz budownictwie wielkopowierzchniowym itp.

-pneumatyczne czyli napędzane sprężonym powietrzem.

2. Wibratory szalunkowe, któ